حق مرد بر زن در کلام معصومین (علیهم السلام) در 7 صفحه فرمت  pdf

پشیمانی از گناه

روایت شده ،زنی نا پاک در زمان بنی اسرائیل به در خانه ی خود می نشست و با جمال و زیبایی دل فریبی که داشت مردان را فریب می داد و آنان را منحرف می ساخت.

روزی عابدی گذرش به همان جا افتاد، ناگهان چشمش بر آن زن افتاد ولی دیدن همان و عاشق همان، او برای رسیدن به مطلوب چاره ای نداشت مگر آنکه پول زیادی تهیه می کرد تا بلکه بدین وسیله خود را به او برساند.

بعد از تهیه ی پول وارد خانه ی آن زن شد و زرها را به پای وی ریخت و دست به سوی او دراز کرد، ولی فوری با در نظر آوردن خداوند دلش به تزلزل در آمد و برخود بلرزید و با چهره ی زرد و حالت نگرانی از آن زن جدا شد، زن از این تماس و جدایی فوری در تعجب شد و از علت آن پرسید و نیز اضافه کرد که شیفتگانم حاضرند در راه من سر و جان فدا کنند!

عابد گفت: آری چنین است، اما من از خداوند می ترسم و سعادت همیشگی را به لذت زود گذر چند دقیقه نمی فروشم، این را گفت و دوان دوان از درب خانه خارج شد ، چون زن این ماجرا را دید بی اختیار اشک از دیدگان فرو ریخت و با خود چنین می گفت.

ای دل غافل یک عمر در بیابان هوا و هوس سر گر دانی، و در دریای شهوت غوطه وری و از خدای چشم فرو بسته ای و هر آن در آغوش این  و آن به سر می بری، آیا بهتر نیست از عابد یکه سر تا سر زند گیش به عبادت و بندگی گذشته و از یک ساعت معصیت و نا فرمانی می ترسید و چهره اش زرد می شود و از گناه فرار می کند عبرت بگیری و از یک عمر نگرانی حاصل کنی.

با این طرز تفکر حالش دگرگون شد و به صومعه ی عابد رو کرد تا در نزد او توبه کند ، چون عابد او را بدید به یاد گناه خویش افتاد و با صیحه ی ناگهانی که از دل بر کشید جان تسلیم کرد، اقوام و نزدیکان وی جنازه اش را دفن نمودند و برادر آن عابد که مردی صالح بود آن زن را به ازدواج خویش در آورد .

هزینه های خانواده

تمام هزینه های زندگی خانواده شرعاً و قانوناً بر عهده ی مرد است . تآ مین هزینه های زندگی و پر داخت نفقه، از احکام قطعیه ی اسلام و از حقوق واجبه ای است که زن بر گردن شوهر دارد. مرد وظیفه دارد مایحتاج زندگی حتی پول دکتر و داروی همسرش را بر طبق متعارف زمان و عرف محل زندگی و شئون خانواده بپر دازید .و چنان چه به هر دلیلی از پرداخت نفقه امتناع ورزد، به صورت دین بر ذمه اش باقی خواهد ماند و زن شرعاً و قانو ناً حق مطالبه ی آن را دارد.

اگر مرد از پرداخت نفقه امتناع کرد، زن می تواند به دادگاه مراجعه کند و حق خود را مطالبه نماید. و دادگاه مرد را ملزم به  پرداخت نفقه می کند و در صورت امتناع از پرداخت ، می تواند حکم طلاق را صادر کند.

امام محمد باقر (علیه السلام) در این باره فرمود:

مردی از تأ مین نفقۀ همسرش امتناع می نماید، امام (حاکم شرعی) وظیفه دارد با حکم طلاق، آن ها را جدا سازد.

وجوب نفقه، مشروط به فقر زن نیست، بلکه حتی در صورت غنای او هم ، باید نفقات او داده شود. بنا براین ، اگر زن مالک اموالی باشد یا در اثر اشتغال ، اموالی را به دست آورد، مال خود اوست و مرد حق ندارد او را ملزم سازد که در راه زندگی مصرف کند.

لازم به یاد آوری است که آن چه گفته شد حکم شرعی و قانونی است، ولی اشتراک در زندگی و صفای خا نوادگی ، اقتضای  دیگری دارد. لازمۀ صفای خانوادگی این است که اموال و در آمد زن و شوهر به خانواده تعلق داشته باشد. اگر زن به شوهرش اعتماد دارد، خوب است از خرج کردن اموال خود در بهبود زندگی مشترک دریغ نورزد، به ویژه در صورتی که شوهر گرفتار و نیاز مند باشد .

اگر مرد شدیداٌ گرفتار است راه و چاره ای ندارد، از همسرش انتظار دارد در حل مشکل به او کمک کند ، و البته انتظار بجایی هم هست. رسم وفا این نیست که همسر در چنین موقع حساسی، از کمک به او امتناع نماید.

البته توصیه ی من این است که اگر همسری فداکاری کرد و اموال خود را در اختیار شوهر قرار داد، بهتر آن است که شوهر هم این اقدام همسرش را که در تهیۀ مسکن یا تهیۀ وسیلۀ نقلیه بوده، سند بخشی از همان ملک یا وسیلۀ نقلیه را رسماٌ به نام همسرش بکند،

و اگر در راه ضرورت های دیگر به مصرف رسیده، به صورت وام قرض الحسنه به حساب آورد و در نخستین زمان ممکن به او بپردازد. و بدین وسیله آرامش خاطری برای همسر خوب و فداکارش به وجود آورد، و زندگی با صفاتری رادارا شوند.

معمولاٌ خانم ها از آیندۀ خود بیمنا کند. احتمال پیری، بیماری، درماندگی و بی پرستاری می دهند. به فرزندان هم اعتماد چندانی نیست. لذا بهتر آن که مرد چنان که به فکر حوادث آینده و روزهای مبادای خویشتن است، به فکر آیندۀ همسرش نیز باشد.

همسر داری

چنان که شوهر داری بزرگتر ین وظیفه ی یک بانوی خانه دار است واهمیت آن در اسلام در ردیف جهاد قرار گرفته است. همسر داری کار آسانی نیست، بلکه رمزی دارد که هر کس اگر به آنها آشنا باشد می تواند همسرش را مطابق دل خواه ، به صورت یک بانوی ایده آل ، بلکه فرشته ی رحمت در آورد.

مردی که واقعاٌبخواهد همسر داری کند باید اخلاق خوب و روحیات همسرش را کاملاٌ به دست آورد، از خواسته های  درونی و تمایلات نفسانی او آگاه شود و بر طبق آنها برنامه ی زندگی را مر تب سازد. به وسیله ی اخلاق و رفتار خویش چنان در او نفوذ کند و دلش را به دست آورد که به خانه و زندگی دل گرم شود و از روی عشق و علاقه، خانه داری کند.

وظیفه ی مرد در تکا مل همسر

دختری که وارد خانه ی شوهر می شود ، باید اداره ی یک منزل را بر عهده بگیرد. و برای اداره ی منزل ، اطلاعات مختلفی لازم دارد. باید از آشپزی ، شستن لباس ، آداب مهمان داری، معاشر ت و... اطلاعاتی داشته باشد. شوهر از همسر تازه واردش انتظار دارد که وی بر همه  ی کارها مسلط باشد و یک زن تربیت یافته ی کامل عیار باشد؛ ولی متا سفانه گاهی این انتظار ات ، جامه ی عمل به خود نمی پوشد ؛ یعنی عروس یا اصلاٌ آداب زندگی را نمی داند و یا اگر چیزی بلد باشد خیلی محدود است.چه باید کرد؟ این نیز از نقص های اجتمایی ماست. نه پدر و مادر ها مقید هستند که آداب زندگی را به دخترا نشان بیا موزند، و نه برنامه ی آمو زش و پرورش چنان است که به جای مطالب بی ثمر ، آداب زندگی را به آنان آموزش دهد. مرد چون می خواهد عمری را با همسرش زندگی کند ،ناچار است در تعلیم و تربیت او کوشش نماید تا عیب و نقص هایش را بر طرف سازد چون مرد ،هم از نظر سن بر همسرش فزونی دارد و هم از حیث تجربیات و اطلاعات . بنا براین قدری صبر و حوصله خرج دهد می تواند نقص های او را بر طرف سازد و مطابق دل خواه در آورد. کارهایی راکه خودش بلد است، به نرمی و با زبان خوش به او یاد دهد و در این باره می تواند از خانوم های کاردان و با تجربه ی اعضای خانه مانند مادر، خواهر ، عمه ، خاله، استفاده کند واز راهنماییهای آنان بهره مند گردد، هم چنین می تواند از کتاب هایی که در فن آشپزی ، خانه داری، مهمان داری، شوهر داریو آداب معاشرتنوشته شده بهره گیرد.همسرش را به خواندن کتاب های اخلاقی تشویق نماید. آداب معاشرت و رفت و آمد را به او  بیاموزد.اگر بد اخلاقی و خلاف ادبی از او سر زد ، با زبان خوش و دل سوزی به او تذکر دهد ، نه به عنوان اعتراض؛ زیرا ممکن است پی آمد خوبی نداشته باشد.

مرد اگر در یکی دو سال اول زندگی صبر و حوصله داشته باشد و با عقل و تدبیر به تعلیم و تربیت همسرش همت گمارد ، می تواند او را مطابق دل خواه خود تربیت کندو می تواند تا حدودی موثر باشد. برای این کار ، صرف وقت و حوصله لازم است، ولی هر چه در این باره بیش تر سرمایه گذاری شود، ارزش دارد. زیرا همسر، شریک زندگی شوهر و مربی فرزند انش است و لذا تا پایان عمر، از ثمرات این کار بهره مند خواهد شد. از موضوعات مهمی که مردها باید به آن توجه داشته باشند، این است که  احکام اسلام را به همسران مسلمان خود بیا موزند . ولی از آن ها بی اطلاع هستند . حتی گاهی احکام و دستو رات ابتدایی اسلام مانندوضو، نماز ، غسل، و تیمم را بلد نیستند ، البته این کار، از وظایف پدر و مادر هست، ولی حال که آنان در انجام وظیفه  کو تاهی نموده اند و دختران ساده لوح بی گناه را به خانه ی بخت فرستاده اند، این  وظیفه ی سنگین بر عهده ی شو هران قرار می گیرد. باید آنان را به وظایف دینی آشنا سازند و واجبات و محرومات اسلام را بهآنان بیاموزند. عقاید و اخلاق اسلامی را به طوری که مطابق فهم آنان باشد تعلیم کنند.اگر خودتان می توانید این کار را بر عهده بگیرید چه بهتر، وگرنه باید با  مشورت اهل نظر ، کتاب ها و مجلات سودمند علمیو اخلاقی را تهیه نموده و در اختیارشان بگذارید وآنان را به خواندن کتاب های سودمند تشویق کنید. به هر حال، امر به معروف ، نهی از منکر و ارشاد و راهنمایی همسر ، از وظایف حتمی شوهر است. اگر شوهر به وظیفه اش عمل کرد، نتیجه اش این می شود که دارای همسری متدین، عفیف، مهربان، خوش اخلاق، داناو زندگی کن خواهد بود که علاوه بر ثواب های اخروی در همین دنیا نیز از منفعتش بهره مند خواهد شد و اگر در انجام وظیفه کوتاهی کند، نتیجه این می شود که در این دنیا از همسری بی اطلاع وضعیف الایمانی برخوردار شود و مصو نیت دینی و اخلاقی نداشته باشد و در قیامت نیز مورد باز خواست خداوند قهار قرار گیرد.

خداوند بزرگ در قرآن مجید می فرماید:

ای کسانی که ایمان دارید! خودتان و خانواده تان را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ است محفوظ بدارید.

امام صادق علیه السلام  فرمود:

وقتی آیه ی مذکور نازل شد یکی از مسلمانان گریه می کرد و می گفت: من که عاجزم نفس خود را از آتش محفوظ بدارم، در عین حال مأ مورشده ام که اهل بیتم را نیز از دوزخ نگه دارم!!

پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود:

همین مقدار کافی است که آنان را امر کنی به کارهایی که خودت مأ موریت داری آنها را انجام دهی و نهی کنی از کارهایی که خودت باید آنها را ترک کنی.

و در حدیثی دیگر فرمود:

مرد به سرپرستی خانواده گمارده شده است و هر سر پرستی نسبت به زیر دستا نش مسئولیت دارد.

و نیز در سخنی دیگر از زن ها یاد نموده و فرمود:

پیش از این که شما را به کار های بد وادار کنند، به کارهای نیک دعو تشان کنید.